خلاصه مدیریتی
دسـامبر 1998، قیمـت نفـت خـام بـه 9 دلار در هر بشـکه سـقوط کـرد. همه شـرکتهای نامـدار معتبـر صنعـت نفـت، بـدون اسـتثناء پیشبینـی کردنـد کـه قیمـت نفـت بـرای حداقـل یـک یـا دو دهـه، زیـر 15 دلار در هـر بشـکه باقـی خواهـد مانـد. کافـی اسـت بـه بودجههـای سـرمایهگذاری شـرکتهای نفتـی یـا برنامههـای مالـی کشـورهای تولیدکننـده نگاهـی بیندازیـم تـا تأییـدی باشـد بــر ایــن کــه حتــی خوشبینتریــن آنهــا، حداکثــر ســطح قیمــت بیــن 14 و 15 دلار در هـر بشـکه را در بلندمـدت بـرآورد کـرد. بـر ایـن اسـاس، برخـی شــرکتهای نفتــی، تولیــد خــود را بــا ایــن ســطح قیمتهــا محــدود کردنــد و ورشکسـت شـدند. بـا ايـن وجـود فقـط چنـد مـاه بعـد، در تابسـتان سـال 2000، قیمـت هـر بشـکه خیلـی زودتـر از آنچـه تصـور میشـد بـه 35 دلار رســید و همــگان را غافلگیــر کــرد. گــزارش راهبــردی «بررســی نقــش بــازار ســرمایه و بورسهــای دنیــا در تعییــن قیمــت نفــت» بــه بررســی دلایل ایــن نوســانات میپــردازد.